Twee jaar geleden kreeg Carolien de diagnose uitgezaaide eierstokkanker. Zij en haar vriendin Marion kozen er vanaf dag één bewust voor om heel open te zijn over haar ziekte.
‘Kom vooral langs of bel op’
Carolien: “Ik voelde me topfit, maar het hardlopen ging al een tijdje niet meer zo lekker. Ik kreeg ook last van mijn rug en van darmklachten. De huisarts dacht aan buikgriep en stuurde me door naar de fysio voor mijn rug. Toen ik op een gegeven moment vocht begon vast te houden, moest ik meteen naar het ziekenhuis voor onderzoek. Het bleek eierstokkanker te zijn, fase 4. (…) Vanaf dag één zijn we heel open geweest over mijn ziekte. Daar hebben we nooit spijt van gehad. Veel mensen weten niet goed wat ze moeten met iemand die zwaar ziek is. Dat snap ik, dat zou ik zelf ook hebben. Maar als je zegt: ‘Kom vooral langs of bel op’, dan maak je het mensen wat makkelijker.”
‘Net als in elke relatie kibbelen we soms met elkaar’
Marion: “Toen ik het op mijn werk vertelde, reageerden mijn collega’s hartstikke lief. Ze kwamen allemaal bij me langs. Omdat ik er zo gemakkelijk over vertelde, vonden ze het ook niet eng. Ik zou het vreselijk vinden als mensen wegduiken zodra ze me zien omdat ze zich ongemakkelijk voelen. Ik doe alles wat ik normaliter ook zou doen: ik werk, sport, ga lunchen met een vriendin. Je moet altijd je eigen vrienden en activiteiten houden, dat geldt voor elke relatie. En net als in elke relatie kibbelen we soms met elkaar. Alsof er niks aan de hand is.”
Verder lezen?
Dit is een fragment uit het interview met Carolien en Marion in Pal voor u, magazine over palliatieve zorg nummer 10.
