“Toen ik in rouw was wilde ik anderen niet tot last zijn. Ik had het gevoel dat ik er niet over kon praten en ik durfde niet te huilen. Ik wil dat mensen niet hetzelfde ervaren als ik vroeger.” Daarom is Bloem Visser vrijwilliger bij de Vereniging leven met dood. Met de Rouwchat, Rouwmail en Rouwtelefoon biedt de vereniging (gratis en indien gewenst anoniem) ondersteuning bij rouw en verlies.
Waarom ben je vrijwilliger bij Rouwchat, Rouwmail en Rouwtelefoon?
“In mijn vrijwilligerswerk wil het verschil maken voor mensen die rouwen, door ervoor te zorgen dat alles wat ze voelen de ruimte krijgt. Elke emotie mag er zijn. In de opleiding die we volgen wordt dat ook benadrukt. Wij luisteren met aandacht naar wat iemand te vertellen heeft, zonder oordeel. Bij ons mogen de deelnemers aan de Rouwchat, Rouwmail en Rouwtelefoon praten en wij luisteren met aandacht naar wat ze vertellen. Ik vertel op de chat niet over mijn eigen situatie. Mensen vragen er wel naar, ze willen weten of ik weet hoe het voelt, want die herkenning is belangrijk. Ze hopen vaak dat ik een kant-en-klare oplossing aandraag, zodat ze zich niet meer zo intens verdrietig voelen en hun leven weer kunnen oppakken. Maar zo werkt het helaas niet. Uit eigen ervaring weet ik wel hoe belangrijk het is om erover te praten.”
Lees ook: Feiten en fabels over rouwen >>>
Waarom zoeken mensen contact?
“Rouw is een taboe. Veel mensen durven er niet over te praten en weten vaak niet bij wie ze terechtkunnen. Naasten vinden het vaak een moeilijk onderwerp en weten niet goed wat ze ermee aan moeten. Soms komen ze met dooddoeners als ‘het is beter zo’ en ‘het slijt’, maar daarmee worden emoties terzijde geschoven. Dan sta je als rouwende voor een dichte deur, terwijl je juist handvatten zoekt om met de heftige emoties die bij rouw horen om te gaan. Depressieve gevoelens of eenzaamheid.
‘Rouw is heel uniek. het is voor ieder mens anders, dus geen enkel gesprek in hetzelfde’
Of zo’n diep verdriet, dat je bang bent dat je niet meer kunt stoppen met huilen, als je eenmaal bent begonnen. Een mevrouw die haar moeder is verloren vertelde dat mensen snel de weg overstaken als ze haar zagen. Dat was erg pijnlijk en daarom praatte ze niet meer over haar verlies met haar omgeving. Maar de bal van verdriet in haar borst groeide. Ze klapte bijna, zei ze. Ze was opgelucht dat ze met haar verhaal bij ons terecht kon. Zoiets raakt me. Dan ben ik blij dat de Vereniging leven met dood bestaat.”
Hoe gaan die gesprekken?
“Rouw is heel uniek. Het is voor ieder mens anders, dus geen enkel gesprek is hetzelfde. Aangeven dat elk gevoel normaal is en er mag zijn, is vaak een belangrijke stap in het gesprek. Als mensen hun emoties uiten door erover te praten of te huilen, krijgen ze lucht. Het is daarom goed hier bewust bij stil te staan en die emoties er echt te laten zijn. Wat ik in gesprekken vaak probeer is dieper te gaan dan ‘ik mis hem of haar’. Ik probeer tot de kern van het gevoel door te dringen. Bijvoorbeeld door te vragen wat diegene mist aan zijn overleden dierbare en wat dit met diegene doet. Een meneer schreef een keer heel mooi over de fietstochten met zijn vrouw. Dat ze dan samen zo konden genieten van de mooie natuur en dat dat nu niet meer kan. Daar hebben we het dan over. Soms vindt iemand het te moeilijk om over emoties te praten en zit deze persoon vast in zijn of haar rouw. Als we dat merken, bijvoorbeeld omdat iemand ook een depressie of angst ervaart, verwijzen we door naar de huisarts. Wat we bij Rouwchat, Rouwmail en Rouwtelefoon doen, is vooral luisteren en ingaan op wat mensen zeggen. Ik merk dat deze
gesprekken opluchten en verlichting geven.”
Lees ook: Hoe kun je iemand die rouwt helpen >>>
Contact opnemen met Rouwchat, Rouwtelefoon, Rouwmail
Heb je te maken met rouw en verlies en wil je daarover (gratis en/of anoniem) praten? Neem gerust contact op:
• Rouwchat: chatten met een vrijwilliger, via de chatknop op www.vereniginglevenmetdood. nl. Je kunt chatten op maandag t/m vrijdag tussen 18 en 21 uur en in het weekend van 16 tot 22 uur.
• Rouwtelefoon: direct en persoonlijk telefonisch contact met een vrijwilliger via 085 4014250. Je kunt bellen op werkdagen tussen 9 en 17 uur.
• Rouwmail: als je liever schrijft dan praat, dan kun je je verhaal vertellen en vragen stellen per mail: rouwmail@vereniginglevenmetdood.nl. Een vrijwilliger beantwoordt dan zo spoedig mogelijk je mail.
Kijk voor meer informatie op www.vereniginglevenmetdood.nl
De vereniging Leven met dood
heeft met Rouwchat, Rouwtelefoon, Rouwmail al veel mensen geholpen. Goed opgeleide vrijwilligers, die vaak uit eigen ervaring weten wat rouwen is, luisteren zonder oordeel naar je verhaal. Chatten, mailen of bellen is gratis en laagdrempelig. Je hoeft geen lid te zijn van de vereniging om contact op te nemen.
Dit is een fragment uit het artikel Als je kind 18 jaar wordt in Pal voor u-magazine/gids Het leven gaat door.
De gids is hier verkrijgbaar >>>
Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door Kenniscentrum kinderpalliatieve zorg.
